Wyspa Koh Lanta
Jeżeli ktoś zapytałby nas o definicję miejsca, w którym chcielibyśmy spędzić kilka dni, to mając w pamięci czas spędzony na Koh Lancie wskazalibyśmy właśnie tę wyspę. Miejsce, gdzie czas płynie inaczej, uśmiechasz się do palm kokosowych, a fascynującym zajęciem jest obserwowanie przypływów i odpływów morza. Przepyszne jedzenie, niesamowite zachody słońca, zapach i takie uczucie… hmm, wolności? Oddechu? Są takie lekarstwa, które powodują rozluźnienie mięśni – tak właśnie czuje się ciało na Koh Lancie, a umysł wariuje – z wrażenia i błogości.
Z Krabi na Koh Lantę
Z Krabi na Koh Lantę wyruszyliśmy przed południem. Wcześniej zamówiony transport odebrał nas z naszego uroczego guesthouse’u i zabrał na przystań. Wypisany w hotelu voucher wymieniliśmy na bilety i po chwili znajdowaliśmy się na promie. Zdziwiliśmy się mocno, bo nie dość, że prom był spory, ludzi było od groma, to jeszcze oferował klimatyzację. Od razu wiedzieliśmy, że usiądziemy na podłodze na zewnątrz, zresztą tuż obok bagaży, które nie zmieściły się do luku. Dość sprawnie ruszyliśmy w 2,5 godzinną podróż. Trzeba przyznać, że Tajowie są obrotni i podczas tej podróży gość odpowiedzialny za nasz transport opchnął każdemu taksówkę, która zawiezie go do hotelu na wyspie (nie ma tam komunikacji miejskiej) plus bilety na podróż powrotną. Byliśmy mniej więcej zorientowani w cenach i 700 bathów (70 zł) za podróż powrotną (taksówka na prom + podróż promem + taksówka na lotnisko w Krabi) wydało nam się wygodną i nie aż tak wygórowaną opcją.
Pierwsze wrażenia
Wpływając do przystani Saladan na Koh Lancie naszym oczom ukazały się domy na palach, górzyste tereny, a tuż u ich stóp niemalże biały piasek. Oczy świeciły się, jak miliony monet. Wykupiona taksówka (taksówka = pickup, a my siedzieliśmy na jego pace) zabrała nas jakieś 13 km dalej (wyspa ma 23 km długości i 3 km szerokości). Mimo, że na niebie chmury mieszały się z nieśmiałymi promieniami słońca cały krajobraz wyglądał dla nas bardzo egzotycznie i niecodziennie. Po kilkunastu minutach drogi dotarliśmy do naszej miejscówki na najbliższe dni. Po przedwyjazdowych, burzliwych poszukiwaniach idealnego domku tuż przy plaży wybraliśmy Lanta Fa Rung Beach Resort. Jest to kilka domków na palach prowadzonych przez bardzo pomocnego Chilijczyka Francesco i jego żonę – Tajkę. Po kilku słowach wprowadzenia, lżejsi o 4500 bathów (450 zł) stanęliśmy przed naszym bungalowem. Zieleń, taras z widokiem na palmy kokosowe i kawałek morza, hamak, moskitiera, łazienka z przezroczystym dachem i zaledwie 30 metrów do plaży. A z rzeczy przyziemnych – wi-fi na tarasie, wiatrak w pokoju i sklep 7-Eleven (najpopularniejsze sieciówki spożywcze w Tajlandii) tuż obok.
Mało słów, dużo wrażeń
Czas na Koh Lancie dla nas zatrzymał się. Leżenie na hamaku, spanie na pustej plaży i kręcenie się od beach baru do beach baru i w dzień, i w nocy pochłonęło nas do reszty. Tomek spełnił swoje marzenie i spędził listopadowe urodziny w upale. Byliśmy na szalonej imprezie podczas największej pełni księżyca od kilkudziesięciu lat. A podczas przepięknych zachodów słońca rozkoszowaliśmy się masażem. Skuterem przemierzyliśmy wyspę, zwiedziliśmy kawałek dżungli w poszukiwaniu wodospadu i poznaliśmy parę złośliwych małp, kradnących rzeczy plażowiczom. Zdjęcia opowiedzą resztę.
